Ένα θεσπέσιο τριαντάφυλλο γεμάτο αγκάθια
είναι η αγάπη
που άμα πεις να τ' αφαιρέσεις
να καθαρίσεις το βλαστό, να το κρατήσεις,
θα χάσει τη ζωντανιά του
θα μαραθεί
και στα χέρια σου πια θα κρατάς
ένα νεκρό λουλούδι.
Άστο εκεί που βρίσκεται
να υπάρχει,
να γεμίζουν τα μάτια σου
φως και χρώμα
η ψυχή σου πεθυμιά,
οι αισθήσεις σου άρωμα
το σώμα σου έξαρση αναμονής
άφησέ το να υπάρχει
κόντρα στους ανέμους
και αν αντέχεις, άγγιξέ το
ίσα μέχρι της καρδιάς σου το αίμα
να χυθεί πάνω του
για να γίνει ακόμα πιο κόκκινο
και πιο σπαρακτικά επιθυμητό.
Είναι ζωή και ομορφιά
η αγάπη
πονάει σαν τριαντάφυλλο
αν πας να την κόψεις
μα σ' ανασταίνει σαν άνοιξη
όταν ανθίζει.
Μάθε επιτέλους να περιμένεις την άνοιξη.
No comments:
Post a Comment
Εδώ σχολιάζουμε;