Γιατί οι γάτες τρώνε λάχανα;

Δεν μπορεί να είναι άλλο από μια διεφθαρμένη παρεξήγηση του τσιτάτου εκείνου του έτσι κι αλλιώς αυτοπαρεξημένου Κοέλιο. Αχ, είπε η δυνατή επιθυμία. Συνωμοτείστε δυνάμεις του σύμπαντος και ηλεκτρομαγνητικά κύματα και υποχθόνιες δυνάμεις και γήινες, να χάσει τις λέξεις! Να της καεί το πληκτρολόγιο, να πέσει κεραυνός να τα κάνει στάχτη και μπούρμπερη όλα να μη μείνει λέξη για λέξη, να μη μπορεί ξανά να σχηματίσει ούτε ένα "ΝΙ".
 Και η δυνατή επιθυμία ακούστηκε μερικώς. Και  γράφει ότι θέλει το πληκτρολόγιο, αλλά δεν ακούστηκε ολικώς, γιατί μια άλλη δυνατή επιθ υμία, ιση και αντίθετη, μπήκε μπροστά. "Αν τα γράμματα χορεύουν τριγύρω βγάζοντας τη γλώσσα τους στη δημιουργό της πρότασης, θα χορέψει κι αυτή πίσω τους κυνηγώντας τα σαν τον Πήτερ Παν τη σκιά του και θα τα πιάσει. Και δεν πάνε να συνωμοτήσουν όσο θέλουν οι δυνάμεις, ο θνητός εναι  Θεός".
Ίσως εδώ κι εκεί να καταφέρνουν να ξεφεύγουν ακόμα μερικά γράμματα αλλά είναι μηδαμινή η ζημιά σε σχέση με τα εδώ κείμενα, ενώ σε σχέση με το  παίδεμα και το  διάολο τον κρυμμένο στο λαποπ μου, φοβάμαι ζημιά μγάλη.
Ευκαιρία για μικρά συνοπτικά κείμενα. Ξέρεις τι είναι τώρα ένας εισαγγελέας να πρέπει να διαβάζει ολόκληρο κουραστικό κατεβατό με ......κάτσε να δεις πως το είπε εκείνος ο σκεπτικός αναγνώστης μου, α ναι. "Μεεε μερικές λογοτεχνικές ή λογοτεχνίζουσες; φράσεις", για να φτάσει οτο ζουμί, στο πραγματικό γεγονός δηλαδή πάνω στο οποίο θα στηρίξει την κατηγορία;
Αμ το άλλο; Άντε κι επιτέλους έφτασε στο γεγονός. Ποιο είναι; Ο βαρκάρης του Αχέροντα; Η Κυρά της Δήλου; Η φωτιά των Απάτσι απέναντι; Η κακή χρήση  απο μέρους μου του μηχανήματος με το μελάνι που χτυπάει την ώρα προσέλευσης του προσωπικού; Η αποκάλυψη της ύπαρξης ενός τόσο πρωτοποριακού πιλοτικού εθνικού οργάνου; Ο Βαγγέλης ο γάιδαρος ή οι Τρωικοί κριοί με τη συνοδεία τους; Αρσενικά είναι, χαρέμι χρειάζονται, δεν τους μίλησε και κανείς για την αντισύλληψη, πάρε και μισή ντουζίνα νεογέννητα, δώρο χριστουγεννιάτικο, μας έφεξε. Να μην την πω τη χαρά μου η γυναίκα; Να μην ευχαριστήσω τους Κριούς που μας ρήμαξαν τα βασιλικά; Έτσι είναι όλα στη ζωή. Δίνεις-παίρνεις.

Αλήθεα τι; Μήπως η κατηγορία θα αφορά όχι ως προς εκείνους και εκείνα που είδα και φωτογράφισα, αλλά για εκείνα που αφήνουν άδεια τη θέση τους μέσα στη φωτογραφία; Ένα κενό λευκό που αποτυπώνει μια κραυγαλέα απουσία; Ένα επικίνδυνο κενό που με καθιστά σαμποτέρ του τοπίου; Επειδή αφήνω τον καθένα να φανταστεί τι θα έπρεπε να υπάρχει στη θέση αυτού του κενού;
Είτε μπλε, είτε πράσινο, είτε ροζ ζώο, δέντρο, πουλί άνθρωπος; Το κόκκινο δεν το συζητάμε,  είναι έτσι κι αλλιώς στα αζήτητα. Το ίδιο και ο συνδυασμός μαύρο με κόκκινο.
Αλήθεια τι!  Το επαναλαμβανόμενο "Νι"; Ή η αφαίρεση; μπορεί ένας καλλιτέχνης του λόγου, (λέμε τώρα) να καταδικαστεί για αμοντάριστη φωτογραφία, αφού δεν συμπλήρωσε αυτός τα κενά του τοπίου, ή  για τη χρήση της ποιητικής άδειας, ή για τη ποιητική αφαίρεση; Υπάρχει τέτοιο δεδικασμένο;

Α πολύ στο σοβαρό το γυρίσαμε. Δε λέει. Εγώ λέω τώρα να κάνω το διήμερο ρεπό μου και να σκεφτώ άλλα. Πχ, Τι τίτλο θα έχει το επόμενο βιβλίο μου. Που να πάω να ζήσω μετά από αυτό;
Μετά  την ακατονόμαστη "Α ρε Νταλάρα!" είναι η Γαύδος και μετά από κει τι; Η Αφρική είπαμε;
.
Άλλο θέμα που θα με απασχολήσει το διήμερο. απέναντι στον εργοδότη, την εργασιακή καταξίωση και τις αναγνωρισμένες υπηρεσίες του σε έναν μηχανισμό που καταργεί τους νόμους χρησιμοποιώντας τους; Πως το έλεγε η Αρεντ αυτό να δεις...
" Η γενεσιουργός αιτία του ριζικού κακού" και πως εξηγεί τον "απολυταρχικό χαρακτήρα της προσωπικότητας";
 "Μερικά από αυτά τα στοιχεία είχε και ο Άιχμαν (σ.δική μου, Άιχμαν, γερμανός χαμηλόβαθμος που εκτέλεσε Εβραίους στο Άουσβιτς) παρόλο που δεν είχε απόλυτο μίσος απέναντι στους Εβραίους ή στις άλλες ομάδες που βρίσκονταν υπό διωγμό. Γεγονός που φανερώνει ότι οι άνθρωποι σε πολλές περιπτώσεις αφήνονται σε έναν ανώτερο, είτε ταξικά είτε πνευματικά από τους ίδιους, για να τους καθοδηγήσει, να πράξει για τους ίδιους, επιδεικνύοντας μια τυφλή πίστη ή τυφλή απάθεια. Μια κυριολεκτική ανεκτικότητα σε στερεότυπα σχετικά με τη φύση του άλλου και με την εξύψωση του Εγώ".
Ενδιαφέρον.
Αλλά ούτε αυτό θα με απασχολήσει το πολύτιμο διημερό μου. Θα καταπιαστώ με κάτι πολύ πιο απλό. "Γιατί τα κουνέλια χάθηκαν; γιατι οι γάτες τρώνε λάχανα;"

τι θε'τε τώρα;

Αγαπημένοι μου, γιατί δε θέλετε να καταλάβετε το γιατί κατέβηκαν τα κείμεμα; Δεν σας εξήγησα; Πριν από αυτό δεν σου λεγα Γιώργο μου Πήττα, σώστα κάπου θα τα φάει η μαρμάγκα, με τόσους θιγμένους επιχειρηματίες, θιγμένες εταιρίες, δημοσιογράφοι, γκόμενοι, ακαδημαίκοί του κώλου, λιμοκοντόροι, συγγραφείς ακόμα, σώστε τα σας έλεγα γιτί εγώ γράφω και φεύγω. Δεν σώζω.

 θΑ έρθει μέρα σας έλεγα που θα μπουκάρουν οι μπάτσοι με τον εισαγγελέα να τα κατάσχουν όλα, και μένα μαζί. Αααμπα! μου λέγατε. Είναι ακινδυνα! Άλλωστε, έχουμε δημοκρατία...
 Καλού κακού έφυγα και από τα αφεντικά με τη στάμπα στο κούτελο, και ήρθα στα άλλα χωρίς τη στάμπα τρομάρα μου.Όχι για να μην πείτε δεν προσπάθησα! Αλλά κι εδώ κινδυνεύει η Ελλάς!

 -Φουκαρά Μπουκόφσκι, τι έχεις τραβήξει κι εσύ!- (Κωδικός για μυημένους..επίσης)

 Και αφού δεν τα σώσατε τα κείμενα τότε στις επικίνδυνες μέρες, με τα αφεντικά τα διάφορα και τους θιγμένους τους διάφορους βλέπεις ότι έρχεται στιγμή που σου εντοπίζω κατάσκοπο στο νησί με στολή προβάτου; σώστο το γαμήδι! Ποιος σου φταίει τώρα; εγώ;
Σας είχα υποσχεθεί το σημερινό ποστ να είναι για φασίστες και φοβικούς. Αλλά δεν με αφήσατε. Τι γίνανε τα κείμενα και τι γίνανε τα κείμενα!
 Για να σας καθησυχάσω, τα έχουν σώσει καμιά δεκαριά αρχαιολόγοι, διότι εκείνο το πρόβατο με τα μαύρα πόδια το ύποπτο και εκείνος ο όνιος γκαρ με το παραπλανητικό όνομα Βαγγέλης, που έχει κάτι αυτάρες Να! και τα ακούει όλα φυσικά και ο Δούρειος Κριός που έστειλαν μέσα οι Τουρκαλάδες ως αντίποινα για τον δικό μας Δούρειο Ίππο, δεν κατάφεραν να ξεγελάσουν τους ειδικούς που κατάλαβαν πως ήταν καλυμμένοι κατάσκοποι όλα, και τώρα η μητέρα πατρίδα θα προστατευτεί. Απλώς με παρακάλεσαν, μέχρι να ξετρυπώσουν την γάτα με το ένα μάτι και το γάντζο, και τον πελεκάνο (τάχαμου της Μυκόνου κι αυτος) που γυροφέρνει τις νύχτες για να μας πηδήξει τα παγόνια, να μη δώσω άλλα στοιχεία για να μη πονηρευτούν. Μετά θα ξανάρθουν τα κείμενα, ω ναι. Θα ξανάρθουν. Υπομονή Γιώργο μου, τα κείμενα θα είναι ακόμα επίκαιρα για το ραδιόφωνο της Κύπρου όταν επιστέψουν.
Μαύρε γάτε, δεν σε ρώτησα ποτέ. Μπας σου λείπει ένα μάτι ή φοράς γάντζο; Φιλώ σας. Αύριο θα πω, αυτά που ήταν για σήμερα...

φμγμτμν

Αγαπητοί αναγνώστες μου.  Έπεσε λογοκρισία.

Από εδώ και πέρα μου επιτρέπεται να σας μιλώ μόνο για λουλουδάκια, αστράκια, θάλασσα και καρδούλες. Απαγορεύονται τα ζώα και οι άνθρωποι, κλκδσξφκ η τα καμουφλαρισμένα σε ανθρώπους ζώα κελσκδφξσφ ή οι καμουφλαρισμένοι σε ζώα  άνθρωποι βλέπε Βαγγέλης ο  όνος μπιπ. Καθώς και η συλλαβή «ΝΙ!»

Την τελευταία φορά που είδα το φίλο μου μπιπ,  δεν λέμε περιοχές απαγορεύονται κι αυτές, κφσδξφ,  μου αποκάλυψε  το  σατα...κό σχέδιο του κερασφόρου Δούρειου κριού που αποβλέπει στην κατάληψη του νησιού από τους αρχ….μπιιιιπ! λους.

ΑΧ! Έδυσε ο ήλιος και πάλι σήμερα. Μπας έχει γίν.. από καιρό; Μια γλυκιά νάρκη κυριεύει τα μέλη μου. Να με έχει περάσει  ο ξεμωραμένος  Δίας για νεαρή πουλάδα και πάει να με ξελογιάσει;  Α τον καημένο! Ο μανιακός βοριάς προσπαθεί να ξουρίσει τους κόρακες, που αδηφάγοι ορμούν στην κοπριά των λαχάνων. Τι ωραία, τι γλυκιά που είναι η φύση  η άγρια, όταν οι φαλλοί στέκονται εκεί  αγέρωχοι στον άνεμο χωρίς βαζελίν.. και οι φελλοί στροβιλίζονται ψηλά ουλαρία ουλαλα με τα σκουπίδια!

Αυτά για σήμερα. Αύριο θα σας μιλήσω για  φασίστες  και  μεθαύριο για φοβικούς στο δρόμο που χάραξαν οι πρώτοι.  Αναμείνατε στην οθόνη…όλα μια ιδέα είναι.

Προσεχώς:

«Αμάρτησα για το νερό μου»

Ένα δραματικό σενάριο της ΔΕΛΕΝ ΦΙΛΜΣ, εμπνευσμένο από τα πηγάδια, τις λίμνες και τις θάλασσες των Θεών.

Είμαι οκ; Είμαι οκ.

65 μοίρες βόρειοανατολικά ΜΚ

κωδικός 65ΜΒΑΜΚ-ΤΣΟΥ-ΡΕ
(για προχωρημένους)

το βουνό Κανένα

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα βουνό.
το βουνό ήταν χαρούμενο και ζωντανό.
Το βουνό ήτανε .......
Το βουνό ανήκε σε μια χώρα ταπεινή
το βουνό ήτανε πράσινο και καφέ
το βουνό ήταν...........
Το βουνό δεν είχε άνθρωπο να ζει
δεν είχε ούτε σπίτια ούτε ζώα
δικά του, όπως εκείνα τα βουνά
που έχουν τα ζώα τους και τα σπίτα.
Είχε μονάχα ζώα εισβολείς
κι ανθρώπους που ήτανε περαστικοί
και κάτι άγνωστα πουλιά
περαστικά κι αυτά.
Το βουνό δεν υπήρχε στους χάρτες
υπήρχε όμως σαν βουνό.
Μια φορά κι έναν καιρό
ήταν ένα παράξενο βουνό
που ειδαν μονάχα οι περαστικοί
κι όσοι κρυφά μέναν στις σπηλιές
που φύλαγαν τα μυστικά της γης.
Δεν έχει όνομα, σημάδια γραμμένα
δεν έχει υπόσταση ως βουνό
κανένα.

Η πρώτη πραγματικά χειμωνιάτικη μέρα στο νησί. Δεν ξέρω πόσο είναι η θερμοκρασία αλλά τα πόδια μου έχουν παγώσει. Ο αέρας πάλι λύσσαξε, κρουαζιερόπλοιο δεν έρχεται. Δεν ξέρω αν λόγω του καιρού ή λόγω που δεν μάζεψε κόσμο.
Σήμερα έχει γενέθλια το παιδί μου. Έφτιαξα ένα κέικ με σοκολάτα και το έφερα στη δουλειά να κεράσω. Φοβόμουν πως δεν θα τους αρέσει γιατί δεν είναι το κέικ τούρτα γενεθλίων αλλά νομίζω τους άρεσε.
Εμένα πάλι δεν μου άρεσε αυτό που μας είπε ο ΟΑΕΔ στο τηλέφωνο. Τηλεφώνησε ο συνάδελφος και ρώτησε για τα ωράρια. Εμείς που έχουμε έρθει για τόσο λίγα χρήματα το μήνα, στη θέση ημερήσιος φύλακας, είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε και το βραδινό ωράριο 2-10; Η απάντηση ήταν ναι.
Σε άλλη ερώτηση για την κάλυψη σε νερό, αφού το νησί δεν διαθέτει πόσιμο νερό δεν είναι προκλητικό να πληρώνουμε εμείς το νερό μας και να μη μας το χορηγεί η υπηρεσία; δηλαδή με αυτά τα λεφτά τι θα πρωτοπληρώσουμε; Όχι δεν το χορηγεί η υπηρεσία μας βεβαιώνει ο ΟΑΕΔ είστε υποχρωμένοι να το αγοράζετε. Πάρα πολυ ωραία. πεφτουμε στα 380 το μηνα. Δε θες κι εκατό το μήνα για φαγητό, χαρτιά τουαλέτας, σαμπουάν κλπ; θες και λίγα λέω.