Το κασκέτο της πεταλούδας

Σας είχα υποσχεθεί μία ανάρτηση σύντομα. Δεν έγινε και τόσο σύντομα συγνώμη. Όλον αυτό τον καιρό έτρεχα και μετρούσα τις ώρες που απομένουν να γυρίσω στο σπίτι. Να δω το παιδί μου που αναρωτιόμουν τι κάνει, να του δώσω πίσω τη μαμά του. Έτρεχα αλλά ήμουν καλά γιατί κρατούσα μια πεταλούδα στη χούφτα μου. Μία ανήσυχη πεταλουδίτσα που φοβόταν τον άγριο κόσμο στον οποίο βρέθηκε, που πήρε τα χρωματά του μόνο και τα φόρεσε στα φτερά της, που πήρε τα σχηματά του μόνο και τα ζωγράφισε στην παλάμη μου. Και ήταν καλά και ασφαλής και χαρούμενη μέσα στη χούφτα μου. Κι εγώ λες και σ' αυτήν κράταγα όλη μου την ενέργεια και τη διοχεύτευα μέσα μου κι έφτανε στα ακροδαχτυλά μου, έτρεχα χωρίς κούραση και χωρίς βαρυγκομιά. Κι άφηνα το μπλογκ μου μόνο του σαν ορφανό, το σπίτι μου μόνο του χωρίς μαμά για να μπορέσω να είμαι μια καλή μαμά. Οξύμωρο ε; Κι αυτή η πεταλούδα με ρώταγε κάθε τόσο, πως το κάνεις; γιατί δεν ήξερε πως η ίδια με έκανε να αντέχω. Και μια μέρα μου είπε, "κοιμήσου, είσαι πολύ κουρασμένη. θα σε ξυπνήσω εγώ, αλλά μην ανοίξεις την παλάμη σου με τίποτα". Κι εγώ υπάκουσα και κοιμήθηκα αμέσως σαν μωρό που το βάζεις στην κούνια μετά από μια μέρα κουραστική όπου έπαιξε, έτρεξε, χτύπησε, έκλαψε και μετά αποκοιμήθηκε. Είχα βάλει το ξυπνητήρι της σκέψης μου, να χτυπήσει αν τυχόν η παλάμη μου άνοιγε. Και δεν το άκουσα. Στον ύπνο μου έβλεπα πως είμαι πάνω στα φτερά της πεταλούδας και πως αυτή με έπαιρνε μακριά. Και όταν ξύπνησα, η παλάμη μου ήταν ανοιχτή και η πεταλούδα μου φευγάτη. Σήμερα ξύπνησα μόλις. 23 Δεκεμβρίου του 2009. Αποκοιμήθηκα Τρίτη 15 Δεκεμβρίου και από τότε μέχρι σήμερα μόνο ονειρευόμουν, με μια πεταλούδα φευγάτη.
Τώρα είμαι στο σπίτι μου. Με το παιδί μου. Δεν μου έχει απομείνει τίποτε άλλο κι αυτό μου λέει ευχαριστώ που του αφιερώνω το χρόνο μου κι εγώ κλαίω γιατί ούτε καλή μάνα είμαι ούτε καλή φύλακας της πεταλούδας μου που έφυγε και πάει.
Μου είχε ζητήσει ένα κασκέτο να το φοράει όταν θα πετάει μόνη της κόντρα στα ρεύματα του αέρα. Χριστουγενιάτικο δώρο θα ήταν αυτό. Σήμερα σαν υπνωτισμένη πήγα με το παιδί για ψώνια. Την περίμενε αυτή τη μέρα. Δοκίμαζε πράγματα στους καθρέπτες των καταστημάτων κι εγώ μέσα τους έβλεπα την πεταλούδα μου να πετάει χωρίς κασκέτο. Χωρίς καν ένα αντίο.
Καλά Χριστούγεννα σε όλους.