Μάθημα μυθοπλασίας Α΄ με χρήσιμες παρενθέσεις.

Επειδή  οι παλιοί μου αναγνώστες ως συγγραφείς κατά πλειοψηφία δεν χρειάζονται αυτό το μάθημα, μπορούν να απέχουν εκτός κι αν πιστεύουν ότι με ξέρουν, οπότε θα μείνουν. Έχω όμως και καινούργιους αναγνώστες, αμέ τι νομίζατε;  Γεα σας παιδιά!  Καλώς ήλθατε στο κλαμπ των δυσαρεστημένων εργοδοτών και προϊσταμένων. Δεν φταίω εγώ αν ούτε και σε αυτό πρωτοτυπήσατε, μη μου το καταλογίσετε κι αυτό οκ;

Βάλε καταρχήν όλους τους ξενοδόχους των νησιών που δούλεψα την τελευταία τριετία και με επικήρυξαν;  Βάλε τις τηλεφωνικές εταιρείες πριν από αυτό;  Κάθε φορά που φεύγω από την Αθήνα αποκτώ καινούργιους αναγνώστες να ξέρετε.

Απευθυνόμενοι λοιπόν κυρίως σε αυτούς τους καινούργιους αναγνώστες μου, οι παλιοί με αγαπάτε και θα με συγχωρέσετε, θέλω να τους κάνω γνωστή τη δική μου αντίληψη περί γραφειοκρατίας, που δεν είναι αυτή η απλοϊκή ερμηνεία, χαρτιά πάρε, χαρτιά δώσε, γραφείο ανέβα, γραφείο κατέβα,  αλλά κάτι πολύ πιο ύπουλο, σκοτεινό, με αόρατους ηθικούς αυτουργούς. Το φίδι που χορεύει στο στόμα του καπιταλισμού αλλά και κάθε εξουσίας που μέσω αυτού μετατρέπει πληθυσμούς ολόκληρους σε  παθητικούς δέκτες μιας αυταρχικής, και τυπολατρικής κατάστασης, μετατρεποντάς τους σε υποτελή, αδύναμα και ανυπεράσπιστα απομεινάρια ανθρώπων. 

Είναι επίσης η απόλυτη αποφυγή της ευθύνης για κάθε πεπραγμένο. Κάθε εντοπισμός, παράπονο, καταγγελία, διαμαρτυρία,  δεν γίνεται στον αμέσως από πάνω ιεραρχικά για να  επιληφθεί του θέματος, αλλά με γραπτή αναφορά στη διοικούσα αρχή, αυτό σε συμβουλεύουν, πολλά χιλιόμετρα μακριά από το  σημείο δράσης, μέσα από μια δαιδαλώδη διαδρομή, για να φτάσει σε ένα γραφείο με χιλιάδες τέτοιες αναφορές που φυλάγονται μέσα σε φακέλους ως κόρες οφθαλμών.

Διότι μπορεί να  έρθει  στιγμή που το δημόσιο θα αποφασίσει τις περικοπές εξόδων στη θέρμανση για παράδειγμα, και όλο αυτό το χαρτομάνι των αναφορών, να χρησιμεύσει ως καύσιμη ύλη πχ για μια χαρτόσομπα,  ή για μια οικονομική ανακύκλωση που θα βγάλουν χαρτιά υγείας  για να  μοιράσουν δωρεάν στον ολοένα εξαθλιωνόμενο πληθυσμό.  Αν λοιπόν δεν στείλεις γραπτώς και εκτυπωμένες τις αναφορές σου, είσαι ένας άθλιος προδότης της πατρίδας σου και του λαού σου.

Αν όμως επιχειρήσεις μιαν οποιαδήποτε επαφή με την αόρατη αρχή μετά από παραίνεση του αμέσως από πάνω, κάνοντας την αναφορά σου, ή την αίτησή σου επειδή,  «εγώ εδώ δεν είμαι για να δίνω απαντήσεις σε θέματα υπηρεσιακά, (γιατί είσαι μαλάκα τότε εδώ;) αλλά για να κόβω βόλτες, να δίνω εντολές, να κάνω πολιτική προπαγάνδα ή να φοβερίζω  με αναφορές, καταγγελίες και ανακλήσεις θέσεων,  επειδή δεν άκουσα τους γιατρούς μου για το κλύσμα που βοηθά σε πολλά». Αν λοιπόν περάσει η αναφορά σου  από τον έλεγχο του  αμέσως από πάνω, είναι κίνηση νόμιμη.

Αν το κάνεις χωρίς να αναφέρεις πως θα το κάνεις, έχεις διαπράξει παράβαση ιεραρχίας.

Τι σημαίνουν αυτές οι αντιθέσεις; Ότι πολύ απλά σου λένε «στείλε στους  πάνω πάνω γραπτώς, γιατί ξέρουν κατά το ήμισυ ότι δεν θα το κάνεις και κατά το άλλο ήμισυ ότι και να το κάνεις, θα πάει  στον κάλαθο των αχρήστων όπως έχουν πάει και άλλες, αλλονών αναφορές πριν. Είναι ο μόνος τρόπος για να μη φτάσει ποτέ το προβλημά σου και κάθε πρόβλημα που άπτεται αρμοδιοτήτων στο μέρος που υπηρετείς, στον υπεύθυνο των υπευθύνων για τη λειτουργία της υπηρεσίας. Ο μόνος τρόπος για να συνεχίσουν όλα να λειτουργούν στην ομαλότητα της ομίχλης που τα περικλείει, με τους ομιχλανθρώπους να κινούνται άνετα μέσα της και κάθε άλλον να ψάχνει τα βηματά του και να μετράει χαντάκια, στημένα εκεί με αγάπη για τον συνάδελφο.

Αν όμως αντί για γραπτή αναφορά κάνεις ένα τηλεφωνηματάκι στον υπεύθυνο των υπευθύνων με την παρουσία των ομιχλανθρώπων, τα πράγματα άμεσα μπορεί να πάρουν άλλη τροπή. Όσο κι αν το τηλέφωνο το πιάσει κατόπιν στα χέρια του ένας ομιχλάνθρωπος για να στρεβλώσει την αλήθεια και να δώσει τις δικές του εξηγήσεις, η  κατάσταση έγινε γνωστή στην αόρατη αρχή. Εμφανίζεται ένα όνομα και μια φωνή, στην άλλη μεριά της  γραμμής κάποιος ακούει, κι αυτά που ακούει, τα ακούει από άνθρωπο που δεν αποβλέπει στη μονιμότητά του ή στην προαγωγή του, στη μετάθεσή του, απόσπασή του ή παραμονή του, στην αδιατάραχτη βολή της μέχρις συντάξεως θητείας του, αλλά από κάποιον που βρέθηκε να πάρει μιαν ανάσα εργασιακής εμπειρίας για ελάχιστους μήνες, προκειμένου να μην αυτοκτονήσει. Έναν συμβασιούχο του ΟΑΕΔ που ήθελε να δουλέψει και δεν κάθισε να κοιτάξει το γάιδαρο στα δόντια. Γι’ αυτό και δεν κατάλαβε ότι για μπορέσεις να δουλέψεις  πρέπει πρώτα να πληρώσεις και να πεινάσεις ΚΑΙ να διψάσεις.

Αν το ήξερε ο φουκαράς που στα μέρη του σιτίζεται από την αλληλεγγύη ή το κοινωνικό παντοπωλείο, δεν θα διανοείτο να πάει στο μέρος του διορισμού. Να δανειστεί για τα εισιτηριά του και για τον πρώτο μήνα της διατροφής του και μετά να μετράει σπυρί σπυρί το ρύζι στο ντουλάπι περιμένοντας να πληρωθεί αναπολώντας τις σακούλες του κοινωνικού παντοπωλείου και της αλληλεγγύης και λέγοντας το νερό νεράκι. Αχ ανεργία μου ωραία, θα έλεγε, τι καλά που είμαστε εμείς εδώ με το νεράκι μας, που το χρωστάμε αλλά δεν μας το κόβουν,  και το ψωμί μας το καθημερινό και το φαγητό που ποτέ δεν λείπει, σιγά μην πάω στην Κούβα ν’ αποκλειστώ. Και λέω Κούβα γιατί υπάρχουν μέρη Ελληνικά, στα οποία δεν δεσπόζει η Ελληνική σημαία παρά το ότι το κράτος σε διαβεβαιώνει ότι πρόκειται για ελληνική επικράτεια. Κούβα λοιπόν κι όποιος γουστάρει.

Τα αυτιά που σε άκουσαν στο τηλέφωνο, κατάλαβαν πολύ καλά με ποιον μιλούν, κι όταν θίχτηκαν τα ζητήματα κατάλαβαν πολύ καλά και που πρέπει να αποδώσουν τις ευθύνες γι’ αυτά. Απλώς ο συμβασιούχος του ΟΑΕΔ θα φύγει κάποια στιγμή, άλλοι συμβασιούχοι,  θα επιστρέψουν στο μέρος, για να συνεχιστεί η ιστορία.

Υπομονή βρε παιδιά, και ορίστε, μια φανταστική στιχομυθία. Όλα φανταστικά είναι τώρα σε αυτό το κείμενο εντάξει;

συνεχίζεται....