παπάκια

Βουβάθηκαν τα στόματα στη χώρα της χαράς

τώρα είναι μια χώρα σιωπηλή μες τη φοβέρα

κι ένα "ανάθεμα" αντί για νότες της ψυχής

των τραγουδιών που κάποτε ξεκίναγαν τη μέρα. 

Φύγαν και οι όμορφες οι πάπιες,  

στα ξερά,

δεν ήταν τρόπος για να ζήσουν, να χορέψουν

και τα παπάκια εξαντλημένα τα φτωχά

στην απονιά παρατημένα θα τελέψουν. 

Κι απ' όλα τούτα το χειρότερο είναι αυτό

που τα παπάκια της αγάπης μισηθήκαν

κι αφού κανείς δεν δίνει μία πια γι' αυτά

τ' ανάθεμα της απονιάς θα τα κηδέψουν.

Και η ποταμιά δεν έφτασε ποτέ ίσαμε δω

για να τα πάρει στοργικά και να τα σώσει

εδώ η πίκρα από κάθε έρημη ψυχή

που ψάχνει για ένα βάλσαμο

πριν παραδώσει.