Ασύληπτη ταινία

Ευτυχισμένη μέρα σήμερα.

Τράβηξα το συρτάρι προσεκτικά.

Είχε μέσα τρία κουτάκια φυλαγμένα.

Δεμένο με κόκκινη κορδέλα ήταν το ένα,

γαλάζια το δεύτερο,

και ροδαλί γλυκό το τρίτο.

Έλυσα το πρώτο, το άνοιξα,

και ξεπετάχτηκαν από μέσα του

όλα τα λατρεμένα "σ' αγαπώ".

Έπεσαν κάτω αθόρυβα, ξερά,

εκτός από ένα

που  ολοζώντανο

 πέταγε γύρω μου σαν πεταλούδα 

και μου χάιδευε τη μύτη

για να μυρίσω την ευτυχία 

που ακόμα κουβαλούσε.

Το δεύτερο το άνοιξα πιο προσεκτικά

αλλά δεν κατάφερα να σταματήσω τη θάλασσα.

Και βρέθηκα μέσα στο μαγικό της βυθό

χωρίς φιάλη οξυγόνου ν' αναπνέω,

 μια αγκαλιά ήταν τα νερά της που μ' άφηνε

να παίζω μέσα της, να στριφογυρίζω

 μ' οδηγούσε στα πολύχρωμα κοράλλια

και μού' δειχνε τα μυστικά των βυθών.

Και μέσα από το τρίτο, ροδαλί κουτί,

βελούδινα χείλη καυτά φίλησαν τα δικά μου

ψιθυριστά με χάιδευαν οι λέξεις.

Τι χρώματα, βυθούς κι αρώματα 

μέσα σε μουσικές αιώνια ταγμένες

απλόχερα μου χάρισες ζωή μου!

Μεγάλο το απόθεμα της ευτυχίας.

Ασύληπτη ταινία κι αξεπέραστη

στη μικρή της καρδιάς μου οθόνη.

.