Να μία έρημη ψυχή μαχαιρωμένη
που αιμορραγεί αδιάκοπα και δεν πεθαίνει
αχ!
που βρίσκει τόση δύναμη στα δάχτυλα να γράφει
κόκκινα λόγια του καημού και να τα υπογράφει;
Πληγή που άνοιξε βαθιά το λατρεμένο χέρι
που θάνατο της αρνήθηκε τη λύτρωση να φέρει.
Σέρνεται αγνώριστη στη γη ψάχνοντας κάποιον τοίχο
το μήνυμα της αγάπης της, ν' αφήσει σ' ένα στίχο.
No comments:
Post a Comment
Εδώ σχολιάζουμε;