Το δώρο

 Γαλάζιο το χέρι τ' ουρανού στα μαλλιά σου

αγάπη μου...

άυλο, ανεξέλεγκτο, λυτρωτικό

καθώς τίποτα δεν το εμπόδισε να σε φτάσει.

Ήθελε να προλάβει τις ώρες των ανθρώπων

να σου φέρει το μήνυμα της άνοιξης

πριν  το νόημά της χαθεί 

μέσα σε ευχές σοκολατένιες 

και κουτάκια χρυσόδετα.

Και έκλεισε μ' ευλάβεια την πληγή

που δεν ταίριαξε στο άφθαρτο σώμα της αγάπης,

τις ματωμένες σκέψεις στο κενό της απουσίας.

Γαλάζια τα  νήματα της ψυχής μου μέσα σου

ψυχή μου...

ελεύθερη, ανεξέλεγκτη και λυτρωμένη

ντυμένη γιορτινά χαίρεται 

μπροστά στην ορθάνοιχτη πόρτα,

το πρώτο τριαντάφυλλο της άνοιξης

που σπινθιρίζουν χρυσαφιά πάνω του

τα μάτια σου.

 Βαθιά η συγκίνηση που φίλησα 

το θεσπέσιο δώρο της σκέψης σου

στα βελούδινα πεταλά του.