Νάρκες

 Περπατάς σε τοπία βομβαρδισμένα 

γεμάτα ερείπια 

να προσέχεις

Μην πλησιάσεις την παπαρούνα που λικνίζεται

μοναδική στο γυμνό λιβάδι

Είναι οι μνήμες που σε καλούν κάτω από τις ρίζες

ενός λιβαδιού ηλιόλουστου γεμάτο παπαρούνες

γέλια παδικά που λούφαξαν στον τρόμο

χειραψίες, ευχές κι αγκαλιές

και πιο κάτω μέσα στο χώμα 

η νάρκη μιας μεγάλης απουσίας. 

Μείνε μακριά από την παπαρούνα 

που λικνίζεται μοναδική

στο γυμνό λιβάδι. 

Μπουκαμβίλια

 

Μπουκαμβίλια

 

Πόση χαμένη ενέργεια και δάκρυα καυτά

γιατί έμεινες ένα ξερό κλωνάρι στο μπαλκόνι

λες και δεν είναι ο ουρανός γεμάτος με φιλιά

που έχει στολίσει με αυτά το άδειο του σεντόνι.

Πόση χαμένη δύναμη και χρόνος της ζωής

σα να μην έχει όριο και λήξη η διαρκειά σου

λες κι η αγάπη σού ‘φερε την ξηρασία αυτή

κι όχι ο βοριάς που μάδησε τα ομορφολούλουδά σου.

Άδειο συρτάρι

 Παγκόσμια μέρα της ποίησης σήμερα (21 Μαρτίου) κι αντί για ποίημα, πρώτη εικόνα ήταν η φωτογραφία ενός μαστιζόμενου πλήθους ανθρώπων, από πόλεμο και πείνα. Και τι πόλεμο! Πόλεμο που κηρύχθηκε αποκλειστικά στα γυναικόπαιδα, και τους αρρώστους. Που έχει βάλει στόχο τα νοσοκομεία, γιατί εκεί πάνε να προστέψουν τα παιδιά τους και να προστατευτούν και οι ίδιοι, από τον άμαχο πληθυσμό. Και τι βρήκαν και τι δεν βρήκαν μέσα στα νοσοκομεία και τι έστησαν και τι ξέστησαν από αυτά, ποιος το μετράει, όταν δεν υπάρχουν παράπλευρες όπως συνήθως τις αποκαλούν απώλειες, αλλά εσκεμμένη και συστηματική γενοκτονία. Τι ποίημα; γιατί ποίημα; Κάτι που να περιγράφει αυτά που δεν ζούμε, καθώς ξύνουμε το κεφάλι μας για καμιά ιδέα, κάτι που μπορεί να αποδώσει καλύτερα την ωδύνη και την καταστροφή σε λέξεις απ' ότι η εικόνα ή και η συναίσθηση του τι γίνεται εκεί κάτω. Αλλά και εκεί πάνω, και εκεί πέρα.

Κι έτσι περπατώντας στο πάρκο, παραμιλώντας, με τον Σάντοου μέσα στη γκρίνια και την απαίτηση, έπεσε το μάτι μου στα σκόρπια σκουπίδια, αραδιασμένα πάνω στο πέτρινο πεζούλι-παγκάκι του πάρκου, και κάτω από αυτό και γύρω του. Διαολίστηκα, νευρίασα. Εξ' αποστάσεως έτσι όπως έβλεπα διάφορα που έμοιαζαν με κουτιά από κάποιο μαγαζί εστίασης, πίτσα ίσως, κάτι παρόμοιο, έβρισα για την καφρίλα αυτών που τα παράτησαν εκεί. Πήγα αποφασισμένη να τα μαζέψω και να τα πετάξω στο μόλις μισό μετρό κάλαθο των αχρήστων απόσταση, με την πλαστική σακούλα μέσα του. Σκύβω, όχι, δεν ήταν κουτιά από αποφάγια. Ήταν τα έντερα, το περιεχόμενο ενός συρταριού, από ντουλάπα δωματίου. Κλωστές, κόπιτσες, κοριτσίστικα εσώρουχα, μανό, λίμα, ένα κλειδί για βίδες, μια σπάτουλα, ένα πακέτο χαρτάκια στικς, μία ζώνη απο δεμένες γυαλιστερές πέτρες που παρίσταναν τα διαμάντια, μια δαχτυλήθρα. Σπασμένα κομμάτια από άλλα αντικείμενα, κομμένα ακουστικά κινητού, τσαντάκια νεσεσέρ, σπασμένες πούδρες και ρουζ, κι μια τόση δα, μικρότερη από μισή παλάμη κορνιζούλα, γυρισμένη ανάποδα, κάτω. Πέταξα όλα τα μεγάλα που φώναζαν από μακριά ότι κάποιο μακελειό έγινε εκεί πέρα και αράδιασα μερικά από τα μικρά πάνω στην πεζούλα. Στο κεντρικό πλάνο ένα μικρό τετράδιο, κάτι ανάμεσα σε τετράδιο σημειώσεων για το σχολείο, και ημερολόγιο. Ανάμεσα σε σημειώσεις και αυτο- υπενθυμίσεις, "να μην ξεχάσω τις ασκήσεις της γλώσσας για αύριο" "Στο ποίημα αυτό ο νεαρός εκφράζει την αντίθεσή του προς το πρόσωπο του πατέρα, που εκπροσωπεί στα μάτια του το κατεστημένο" Κενό. Ποίημα του Λειβαδίτη. Κενό. "Τα λάθη σου να τ' αγαπάς. Είναι τα μόνα δικά σου πράγματα" Αγνώστου, ίσως και της ίδιας της έφηβης. Ερωτικές ανησυχίες, νεανικές ανασφάλειες. Δίπλα μου η οργισμένη απόρριψη, με τα τόσα σπασμένα, όχι της μικρής ασήμαντης περιουσίας, αλλά της συνθήκης; της δέσμευσης, του καταναγκασμού; μιας ζωής που αλλιώς την ονειρεύτηκε και άλλη της αποκαλύφθηκε; της έφηβης, με τη "διαμαντένια" ζώνη που δεν μπορούσε πια να ξεγελάσει την αλήθεια της. Πήρα το τετράδιο με ευλάβεια, το έβαλα στην τσέπη μου, δεν ξέρω γιατί, το πήρα. Πήρα και το μανό, τα μασουρια τις κλωστές, όχι για να ράψω ή να τα κάνω κάτι, τις κόπιτσες, το κλειδάκι, τις παραμάνες, πήρα και το μικρό εικονάκι που ήταν φυλαγμένο μέσα σε αυτό το σπασμένο συρτάρι. Δεν τα πάω καλά με τους αγίους, ούτε τους ξέρω ούτε με ξέρουν, αυτός έχει ένα πρόσωπο νεανικό, κάποια γράμματα πολύ ψιλά, δεν τα βγάζω. Σκέφτηκα, όταν μια έφηβη κρατά ένα εικονάκι στο συρτάρι της και δεν το εξαιρεί από το σαβούριασμα, κάτι πολύ σημαντικό έχει συμβεί στη ζωή της. Και σε μια από τις τελευταίες σελίδες αυτού του τετράδιου γράφει. "Is it my turn to die? My heart is pounding as i say goodbye. So now i dance in the flames. I love you crying and screaming my name".
Εύχομαι νά' σαι καλά κοριτσάκι. 

 

Καλό μήνα

 

Δεν σώθηκαν

 Τα παιδιά που θα μας έσωναν

δεν σώθηκαν.

Τα παιδιά που πλέον περιμένουν τους γονείς τους

στη γαλήνη της ανυπαρξίας

αφότου έπεσαν μέσα στην παγίδα που τα περίμενε

καθώς τα έβλεπε να μεγαλώνουν. 

Τα παιδιά μας είχε σαν στόχο 

η συμφωνία του θανάτου

με το κέρδος

τα δικά μας παιδιά. 

1. Γιώργος Μπουρνάζης, 15 ετών

2. Αναστασία Παπαγγελή, 19 ετών

3. Θώμη Πλακιά, 20 ετών

4. Χρύσα Πλακιά, 20 ετών

5. Αναστασία Πλακιά, 20 ετών

6. Αναστάσιος Κουτσόπουλος, 21 ετών

7. Μαρία Θωμαή Ψαροπούλου, 21 ετών

8. Φραντσέσκα Μπέζα, 21 ετών

9. Γιώργος Παπάζογλου, 22 ετών

10. Ελένη Τσίντζα, 22 ετών

11. Ιορδάνης Αδαμάκης, 22 ετών

12. Κλαούντια Λάτα, 22 ετών

13. Αφροδίτη Τσιωμά, 23 ετών

14. Αγάπη Τσακλίδου, 23 ετών

15. Ιφιγένεια Μήτσκα, 23 ετών

16. Άγγελος Τηλκερίδης, 23 ετών

17. Ντένις Ρούτσι, 23 ετών

18. Κυπριανός Παπαϊωάννου, 23 ετών

19. Νικήτας Καραθεόδωρος, 23 ετών

20. Αναστασία Αδαμίδου, 24 ετών

21. Καλλιόπη Πορφυρίδου, 24 ετών

22. Δήμητρα-Ευαγγελία Καπετάνιου, 25 ετων

23. Ελισάβετ Χατζηβασιλείου, 26 ετών

24. Δημήτρης Ασλανίδης, 26 ετών

25. Νίκος Ναλμπάντης, 27 ετών

26. Σωτήρης Καραγεωργίου, 28 ετών

27. Ελπίδα Χούπα, 28 ετών

28. Γιάννης Καρασάββας, 28 ετών

29. Δημήτρης Οικού, 29 ετών

30. Παναγιώτης Χατζηχαραλάμπους, 29 ετών

31. Σοφία-Ελένη Ταχμαζίδου, 32 ετών

32. Δημήτρης Μασσάλης, 32 ετών

33. Βάιος Βλάχος, 34 ετών

34. Αθηνά Κατσάρα 34 ετών

35. Μοχάμεντ Εντρίς, 34 ετών

36. Σπύρος Βούλγαρης, 35 χρονών

37. Ιονέλ Κουλέλα, 35 ετών

38. Λένα Δουρμίκα, 39 ετών

39. Βάγια Μπλέκα, 42 ετών

40. Ιωάννης Βουτσινάς, 48 ετών

41. Ανδρέας Παυλίδης, 49 ετών

42. Μαρία Μουρτζάκη, 51 ετών

43. Βασίλειος-Κυριάκος Κώττας, 52 ετών

44. Βαγγέλης Μπουρνάζης, 54 ετών

45. Βασιλική Χλωρού, 55 ετών

46. Μαρία Εγούτ, 55 ετών

47. Γιάννης Τζοβάρας, 55 ετών

48. Χρυσούλα Κουκαριώτη, 56 ετών

49. Μαρία Μιάρη, 56 ετών

50. Γιώργος Φωτόπουλος, 57 ετών

51. Γιώργος Κουτσούμπας, 59 ετών

52. Παβλίνι Μπόζο, 62 ετών

53. Γιάννης Καριώτης, 63 ετών

54. Γιώργος Κυριακίδης, 67 ετών

55. Ευαγγελία Κουκαριώτη, 63 ετών

56. Σύριος μετανάστης ο οποίος ταυτοποιήθηκε μέσω δείγματος DNA που εστάλη από τον αδελφό του από την Ολλανδία.

57. Εριέττα 23 ετών αγνοείται.

Akoma Ki An Lipis Ise Mazi Mou