Μείνε θεός/Stay a god

Μείνε θεός

Ακόμα κι αν στα τραγούδια της έχει πατηθεί η "παύση"

συνεχίζει να τραγουδιά. 

"Τίποτα δεν γίνεται ξανά

και τίποτα δεν πάει χαμένο"

Μηχανικές κινήσεις μόνο

για να σώζονται οι φρένες

αφού ακόμα η ψυχή αρνείται ν' αποχωριστεί

τα σωματά της. 

Σου τραγουδάει

-Ούτε για μα στιγμή μην μολυνθείς

με τις υπόνοιες των μικρών ανθρώπων 

Φερμένε

από τις πιο μύχιες ευχές της φαντασίας

με σάρκα και οστά σε γεύτηκα, 

Ιδανικέ  αναγνώστη 

του μυαλού μου

και δεν σταμάτησα ποτέ να σου μιλάω. 

Μείνε θεός,

προστάτεψε τη φλέβα μας

μείνε ουρανός.

Και όταν θα πάψει να σου στέλνει 

αίμα στην καρδιά αυτή

θά' ναι που θά΄χει πάψει η δικά μου να χτυπάει.

Με τις εικόνες, τις σκηνές, να είσαι επιεικής

ασήμαντα φαινόμενα  να μη γεννάνε σκέψεις

ακόμα κι αν θυμίζουν αμυδρά, μεγάλα έπη. 

Βαθιά κάτω απ' το πάτωμα είναι κρυμμένα

πορφύρα, στέμμα, και κλειδιά 

ενός χαμόσπιτου, κάποτε βασιλείου, 

να μη τραβά τα βλέμματα, να μην διεγείρει...

Σαν το σπαθί του Αρθουρου περιμένουν κι αυτά

τον ίδιο τους το βασιλιά να τα ξεθάψει. 

STAY A GOD

Even if her songs are on hiatus

he continues to sing.

"Nothing happens again

and nothing is lost"

Only mechanical movements

to save the brains

since the soul still refuses to part

her bodies.

The soul sings to you

-Don't get infected even for a moment

with the suspicions of the little people

Wait

of the wildest wishes of the imagination

I tasted you in the flesh

Ideal reader of my mind

and I never stopped talking to you.

stay a god

protect our vein

be the sky

And when it stops sending

blood in your heart

it will be when my own heart stops beating.

With images, scenes, be lenient

trivial appearances not to give rise to thoughts

even if they vaguely resemble great epics.

Deep under the floor they are hidden

the shining tunic, the crown and the keys

of a humble home, once a kingdom,

so as not to attract attention, not to arouse curiosity.

Like Arthur's sword the precious ones await

their king himself, to dig them up.